ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ (ΑΣΕ)

(Ο ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟ ΠΑΜΕ)

ΣΤΗ ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΔΟΕ ΣΤΗΝ ΚΟΜΟΤΗΝΗ 14 και 15/3/2018

«Μ Ε Ι Ο Ν Ο Τ Ι Κ Η   Ε Κ Π Α Ι Δ Ε Υ Σ Η»

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Ο προβληματισμός πάνω στο θέμα της διημερίδας δεν μπορεί να μην παίρνει υπόψη του τα εξής ζητήματα:

1. Την προσπάθεια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών να αξιοποιήσουν υπαρκτά και ανύπαρκτα μειονοτικά ζητήματα για το ξαναχάραγμα συνόρων, ιδιαίτερα σε περιοχές που βρίσκονται ενεργειακές πηγές, δρόμοι μεταφοράς ενέργειας και εμπορευμάτων. Η εμπειρία της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας είναι πρόσφατη στην περιοχή μας, αντίστοιχα και η Ουκρανία. Γιατί η καπιταλιστική κρίση, πέρα από την κάθετη πτώση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων, έχει επιφέρει και ανακατατάξεις στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική πυραμίδα ξαναμοίρασμα αγορών, προσπάθεια να βρουν διέξοδο συσσωρευμένα κεφάλαια μέσα και από  πολεμικές συγκρούσεις. Σε αυτά τα πλαίσια, όποιος με όποια αφορμή ανοίγει παραθυράκια σε σχέση με τη Συνθήκη της Λοζάνης, ρίχνει νερό στον μύλο τέτοιων σχεδιασμών. Η τοποθέτηση χτεσινού εισηγητή με βάση το αντιδραστικό Συμβούλιο της Ευρώπης μας προβληματίζει.
2. Πως η πραγματική βελτίωση του μορφωτικού επίπεδου της μειονότητας τα τελευταία χρόνια δεν έχει να κάνει μόνο με τη βελτίωση του τρόπου διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας μέσα από διάφορα προγράμματα – που έχει να κάνει και με αυτό και δεν αμφισβητούμε τη συμβολή τους – αλλά αντικειμενικά με την ένταξη της μειονότητας στην κοινωνικοοικονομική ζωή, μέσα από την άρση διακρίσεων και της καταπίεσης που βίωνε στο πετσί της η μειονότητα για δεκαετίες από το ελληνικό  αστικό κράτος (βλ. μπάρες, περιορισμούς σε αγοραπωλησίες κ.τ.λ). Η ένταξη στην οικονομική ζωή, η ανάγκη που δημιουργείται για καλύτερη γνώση της ελληνικής γλώσσας παίζει καθοριστικό ρόλο στη βελτίωση του μορφωτικού επιπέδου και στην τάση αύξησης του αριθμού των μαθητών της μειονότητας στα δημόσια σχολεία. Είναι η οικονομία που καθορίζει την εκπαίδευση και όχι η εκπαίδευση την οικονομία.
3. Πως η μειονότητα, όπως και η πλειονότητα, δεν είναι ενιαία ταξικά. Άλλες δυνατότητες μόρφωσης έχει το παιδί του Μεμέτ, που πάει για μεροκάματο στα ναυπηγεία της Γερμανίας, λιγοστεύοντας τη ζωή του μέσα στις καρκινογόνες ουσίες για να επιβιώσει η οικογένειά του και άλλες το παιδί του Αμέτ, που έχει το εργολαβικό γραφείο που ελέγχει τη ζωή εκατοντάδων Μεμέτ. Όπως άλλες δυνατότητες έχει το παιδί της Μαρίας, που πάει για δουλειά σε μια από τις μεγάλες επιχειρήσεις της Ξάνθης και άλλες το παιδί του ιδιοκτήτη της επιχείρησης.
4. Τις λογικές διαίρεσης των εργαζομένων για την οποία και το εκπαιδευτικό συνδικαλιστικό κίνημα της περιοχής είχε ευθύνες. Δεν πρέπει να μας προβληματίσει, συνάδελφοι, που το καταστατικό του Διδασκαλικού Συλλόγου Ξάνθης προβλέπει με άρθρο του αποκλεισμό των συναδέλφων αποφοίτων της ΕΠΑΘ ή η ονομασία του Συλλόγου της Ροδόπης, που είναι «Τρεις Ιεράρχες», σε ένα νομό με πλειοψηφία τον αλλόθρησκο πληθυσμό και πολλούς αλλόθρησκους εκπαιδευτικούς;
5. Πως το σχολείο των σύγχρονων λαϊκών αναγκών δεν μπορεί να είναι άλλο από το Ενιαίο 12χρονο Βασικό σχολείο Γενικής Παιδείας, που η διαφορά του σε σχέση με ό,τι βιώνουμε σήμερα δεν είναι μόνο η επέκταση της υποχρεωτικότητας μέχρι τα 18 χρόνια αλλά το ίδιο το περιεχόμενό του. Η ενιαία γενική μόρφωση για όλα τα παιδιά είναι η βάση για την ανύψωση της πολιτιστικής στάθμης του λαού. Μέσα από το πρόγραμμά του το σχολειό να φτιάχνει ολοκληρωμένες προσωπικότητες, που θα γνωρίζουν τους νόμους με τους οποίους κινείται η φύση και  η κοινωνία. Σε ένα τέτοιο σχολειό να υπάρχει το μάθημα της μητρικής γλώσσας των αλλόγλωσσων μαθητών και να διδάσκεται σε όλες τις βαθμίδες και να μπορεί να παρακολουθείται και από τους υπόλοιπους μαθητές. Σε ένα τέτοιο σχολείο, απόρροια της ανάγκης πλήρους διαχωρισμού κράτους κι εκκλησίας, πρέπει να μην έχει θέση η κατήχηση καμιάς θρησκείας.
6. Πως η πραγματική (και όχι αλά καρτ) 2ετης Προσχολική Αγωγή με ίδρυση νηπιαγωγείων παντού, με αναλογία μέγιστο 1:15, η ύπαρξη παιδικών σταθμών με ευθύνη του κράτους παντού, μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στη βελτίωση του μορφωτικού επιπέδου αλλόγλωσσων πληθυσμών. Η εξοικείωση από μικρότερη ηλικία με την ελληνική γλώσσα, ιδιαίτερα σε περιοχές που μένουν αμιγείς αλλόγλωσσοι πληθυσμοί, μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στην ελληνομάθεια. Εδώ πρέπει να αναφέρουμε τη σημαντική προσπάθεια συλλογικής αντίστασης απέναντι στο πιλοτικό πρόγραμμα του ΙΕΠ που έχει οδηγήσει στο πάγωμά του.
7. Πως η άθλια κατάσταση με τα πολυπληθή τμήματα, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, με 1 στους 6 εκπαιδευτικούς να είναι αναπληρωτής, η ελλιπέστατη υλικοτεχνική υποδομή, η ανύπαρκτη επιμόρφωση, αν στην υπόλοιπη χώρα έχουν αποτέλεσμα ένα, στην περιοχή μας έχουν δέκα. Η διεκδίκηση της μείωσης των μαθητών ανά τμήμα σε μειονοτικά και δημόσια σχολεία, της πλήρους σταθερής εργασίας, με μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών όλων των ειδικοτήτων, της κάλυψης των σύγχρονων αναγκών σε υλικοτεχνική υποδομή στα δημόσια και μειονοτικά σχολεία της περιοχής, της ουσιαστικής περιοδικής επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα, πρέπει να είναι ψηλά στις σημαίες της διεκδίκησης.

Φρέγκογλου Νίκος

μέλος του Δ.Σ. του Διδασκαλικού Συλλόγου Ξάνθης,

εκλεγμένου με το ψηφοδέλτιο της ΑΣΕ

(ο συνδυασμός που στηρίζει το ΠΑΜΕ)